Ambitie en bevlogenheid in balans bij Evides

Ieder mens moet per dag 1,5 tot 2 liter water drinken. En waar komt dat water vandaan? Gewoon uit de kraan: dankzij Evides hebben 2,5 miljoen consumenten en bedrijven water in Zeeland, het zuidwesten van Zuid-Holland en op de Brabantse Wal. ‘Dat is best een verantwoordelijkheid’, erkent Irene van der Wielen. ‘Maar dit zorgt er ook voor dat we een sociale en betrokken organisatie zijn. Onze gemiddelde medewerker is 47 jaar en werkt hier niet voor niets gemiddeld 15 jaar: we zorgen goed voor hen.’ Die zorg gaat door. In een veranderende wereld wordt natuurlijk steeds meer van medewerkers gevraagd. Er wordt constant een beroep gedaan op kennis, kunde en communicatieve vaardigheden. ‘Bij bepaalde teams steeg de werkdruk en liep de werk-privébalans scheef. Sommige medewerkers verloren hun grip op hun energie. Zonde! Daarom wilden we onze mensen nog weerbaarder maken. Hoe worden we als team sterker?’

Irene ging hiervoor op zoek naar de juiste training. Hoe wordt ambitie en bevlogenheid in balans gebracht? ‘Ik kwam al snel bij LTC Training uit. Er was meteen een klik. Ze leveren maatwerk, dat vind ik zó belangrijk. Samen hebben we een programma gemaakt dat alleen voor ons team werkt.’ Met dit team bedoelt Irene een groep hoger opgeleiden die veel werkdruk ervaren. ‘En omdat iedereen een eigen specialisatie heeft, is het niet altijd even duidelijk wie waar verantwoordelijk voor is. Onderlinge samenhang is dan extra belangrijk.’ Met LTC training ontwikkelde Evides het programma Ambitie en bevlogenheid in balans, aan de hand van het DiSCO-model van vier niveaus van betrokkenheid. Tijdens verschillende bijeenkomsten wordt de mentale weerbaarheid van 20 medewerkers versterkt in oefeningen en gesprekken. Voordat de eerste training van start ging, vertelde een leidinggevende over zijn eigen werk-privébalans. ‘Hij zei: “Ook bij mij is een keer de balans totaal doorgeschoten. Dat is niet iets om je voor te schamen.” Dat gaf al meteen een goed signaal.’ Vanaf dat moment pakte het team steeds meer de eigen regie. En dat gaat heel goed. Irene: ‘Medewerkers bevragen elkaar en komen met ideeën. Dat is zo mooi om te zien!’ 

‘Voor mij is dit absoluut een energiegever’, zegt Irene en ze wordt direct enthousiast als ze aan het programma terugdenkt. ‘In het begin is iedereen afwachtend en onwennig, maar in de loop van het programma worden mensen veel opener. Ze stellen zich kwetsbaarder op. Je ziet een groep gewoon groeien.’ Er zijn ook verschillende terugkomdagen. Zo blijft de focus op wat wél belangrijk is intact. En focus is heel belangrijk: ‘Dan sta je letterlijk steviger. Dat lieten we ook zien in een oefening die we aan de groep demonstreerden. De trainer duwt me, niet te hard natuurlijk, en wanneer ik gefocust ben, sta ik steviger dan wanneer ik afgeleid ben.’ Die focus is er nu. Medewerkers zoeken elkaar meer op, zelfs medewerkers die dat eerder niet deden. ‘Door de training durven ze nee te zeggen. En collega’s accepteren dat ook. Achter “nee” wordt nu niets meer gezocht. Dit geeft meer balans en minder werkstress.’

Inmiddels kan het team beter omgaan met werkdruk, aldus Irene. Gaat Evides dan hetzelfde programma aanbieden aan andere medewerkers? ‘Nee, want andere medewerkers zoals bijvoorbeeld onze monteurs hebben weer ergens anders behoefte aan. Daarom zijn we samen met LTC training voor maatwerk gegaan. Maar we gaan wel kijken wat we voor anderen kunnen betekenen.’ Met het team van specialisten gaat het in elk geval stukken beter. Daar ging het om. ‘Ons doel is dat iedereen beter in zijn of haar vel zit. We willen bevlogen en betrokken medewerkers.’ Nu dat is gelukt treedt er natuurlijk een tweede vraag in werking: hoe houdt Evides deze positieve verandering vast? Irene: ‘Ja, nu begint het natuurlijk pas. Het team is zelf aan zet. Dat is misschien wel het mooiste aan eigen regie: medewerkers moeten het zelf én met elkaar doen.’

Mohamed El Mokaddam: ‘Misschien is het mens-eigen, maar ik zeg niet graag “nee”. Ik wil anderen helpen. Of het nu gaat om brandkranen waar iets mee is of iets groters: er speelt altijd wat. Als ik het niet oppak, blijft het liggen, dacht ik altijd. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel schoot door. Dan krijg je dus een hoge werkdruk… Ik maakte lange dagen en zelfs in de auto of thuis liet het werk me niet los. De training helpt me loslaten. Als er nu een collega naar me toe komt met een vraagstuk, zeg ik soms dat ik het niet voor hem of haar kan oplossen. Wel kijk ik samen waar het probleem ligt. Soms duurt zoiets maar 5 seconden: wat moet er gebeuren en hoe kun jij dit aanpakken? Eerlijk is eerlijk: het is niet makkelijk om de balans te vinden, maar sinds de training lukt het mij steeds beter. Ik heb meer houvast. En onze werkdruk wordt erkend. Dat is zo belangrijk!’