Van bedrijfskantine tot broodtrommel

Liever lezen dan luisteren?

Arjen Banach: Omdat een moderne werkomgeving totaal niet aansluit en dat is toch een paradox op wat ons lichaam, ook van leidinggevenden en werknemers, nodig heeft om goed te presteren op de werkvloer, maar ook richting een vitale toekomst. Vrijdag, frietdag. Koffie en chocola bij energiedipjes en frisdrank tegen de dorst. We maken niet altijd de meest gezonde keuzes. Zo ook je medewerkers niet. Maar wie ben jij om ze erop aan te spreken als je zelf ook weleens zondigt? Geneeskundige Richard de Leth heeft een idee bij hoe je wel je verantwoordelijkheid kunt nemen als werkgever, om bij te dragen aan de gezondheid van je medewerkers zonder te bemoeien of te betuttelen. En daarom zet ik vandaag 1.000 stappen met Richard rondom een prachtig kasteel in Heemskerk. Richard, welkom in de podcast. 

Richard de Leth: Dankjewel. 

Arjen Banach: Leuk dat je er bent. We zijn in Heemskerk op een bijzondere plek voor jou want hier ben jij ook een beetje je gedachtegoed aan het verbreden, aan het uitdragen, aan het delen met de wereld, toch? 

Richard de Leth: Ja, klopt helemaal. Op deze locatie hebben we de OERsterk Coach opleiding en het is mijn missie om een miljoen mensen te helpen naar een beter leven door middel van de juiste zelfzorg. Dat kan ik niet alleen dus ik dacht, als ik nu 1.000 mensen opleid die ieder jaar 1.000 mensen kunnen helpen, 1.000 maal 1.000 is een miljoen en dat is gaande, ruim 300 opgeleid en in september start een nieuwe groep. 

Arjen Banach: Mooi leuk. Hé, kun je ons eerst even vertellen, wie is Richard de Leth?

Richard de Leth: Ja, Richard de Leth is gefascineerd door het leven. Ik wilde toen ik jong was dierenarts worden, op de middelbare school verschoof die fascinatie naar een andere diersoort, de mensaap, het werd geneeskunde. Ik begon geneeskunde op de VU in Amsterdam in 2002, mijn doctoraal behaalde ik in maart 2007 en in mijn reguliere artsenopleiding had ik al heel veel interesse in eigenlijk oosterse stromingen, in samenspel lichaam en geest. En ik kwam erachter dat in de reguliere geneeskunde vooral experts zijn op het gebied van de acute geneeskunde, als je je been breekt, als je een blindedarmontsteking hebt, een ernstige infectie hebt, maar dat we eigenlijk niks kunnen met chronische aandoeningen en de moderne welvaartsziektes zijn eigenlijk allemaal het gevolg van onnatuurlijk leven. En ik wist alles over de dood, over ziekte, maar niks over optimale gezondheid en over preventie en over leefstijl dus ik besloot in juli 2007, ik werkte toen in Medisch Centrum Alkmaar op een dinsdagmiddag, de spreekwoordelijke druppel dat ik er helemaal klaar mee was, ik heb mijn kluis leeggehaald in de artsenkamer, iedereen een hand gegeven en gezegd van, ik ga mijn eigen pad en ik ben me vanaf toen gaan specialiseren in de preventieve leefstijlgeneeskunde.

Arjen Banach: Prachtig.

Richard de Leth: En dat leidde in 2012 tot mijn eerste boek "OERsterk" en het werd zomaar een bestseller en dan ineens ben je auteur, dan word je gevraagd voor praatjes en inmiddels verschijnt mijn tiende boek bijna en mijn eigen opleiding, hebben we eigen magazines, hebben we eigen online cursussen, nou we hebben meerdere diensten waarmee we mensen dus willen inspireren om gezonder te gaan leven.

Arjen Banach: Meer op een natuurlijke wijze, zoals je dat dan noemt?

Richard de Leth: Volgens de wijsheid van het lichaam en volgens de wijsheid van de natuur. Zeker, ja.

Arjen Banach: Daar gaan we zo meteen natuurlijk uitgebreid over hebben hoe je dat als organisatie, als werkgever, hoe je dat kan faciliteren op een goede manier. Maar laten we dan eerst even stilstaan bij ja, wat is dat natuurlijk leven? En waarom doen we het zo vaak fout? Kun jij al iets zeggen over wat meer natuurlijk leven eigenlijk is?

Richard de Leth: Ja, natuurlijk leven gaat in mijn optiek over dat je je lichaam geeft wat het nodig heeft of je genen geeft je handleiding, helaas, hè, als je een Ikeakast koopt, krijg je een handleiding, als je een auto koopt, krijg je gebruiksaanwijzing maar als je geboren wordt krijgen we geen handleiding. En we leven eigenlijk allemaal tegen onze handleiding in nu in de moderne onnatuurlijke omgeving. Dus we zijn als mens in de evolutie ontstaan, de mens Homo sapiens is al 200.000 jaar oud en we zijn als mens geworden wie we zijn dankzij de omgeving dus natuurlijke voeding, noodzaak om veel te bewegen, er was veel acute stress, maar weinig chronische stress, hè, er was geen kunstlicht dus natuurlijke ritmes ook qua slaap en inspanning en je ziet eigenlijk dat de laatste 10.000 jaar, hè, 10.000 jaar geleden ontstond de landbouw en de veeteelt.

Arjen Banach: Ja.

Richard de Leth: Toen ontstond de industriële revolutie, nu het digitale tijdperk. Dat die instincten, hè, we hebben eigenlijk een oerbrein en een mensbrein en in het oerbrein zitten instincten, we hebben een voorkeur voor zoet en zout dus voor overeten. Nu heb je overal bewerkte koolhydraten, ook in veel bedrijven en bedrijfskantines. We hebben een voorkeur voor stilzitten, we hebben een soort magneet in onze kont wat een voordeel was in de oeromgeving want daar was altijd schaarste. Hè, je moest zuinig zijn met energie dus zoveel mogelijk eten en zo min mogelijk bewegen dus netto zoveel mogelijk energie sparen, had je de grootste overlevingskans. En op de prikkelarme savanne in Afrika, waar we eigenlijk allemaal vandaan komen, vanuit Afrika zijn we de hele wereld over getrokken, waren weinig prikkels maar de prikkels die er waren, die konden potentieel dodelijk zijn. Dat kon een roofdier zijn, dat kon een rotsblok zijn die de berg afrolde dus we hebben een enorme gevoelige scanner die nu gekaapt wordt door notificaties van WhatsApp of door je werkmail en door social media. Dus je ziet eigenlijk dat we ten onder gaan aan ons evolutionaire succes als we het niet vanuit ons mensbrein gaan kaderen, dus op voedingsgebied, op beweeggebied en op ontspangebied. En niet alleen maar thuis in je leefomgeving maar ook juist op de werkvloer.

Arjen Banach: Ja. Wauw. Dus eigenlijk, ja, was het allemaal oké toen de mens ooit begon, zeg maar, maar dat hebben we langzamerhand met hoe het allemaal is geëvolueerd,  met onze leefomgeving is daar een mismatch ontstaan die nu nog steeds er is.

Richard de Leth: Ja. En om maar wat cijfers te noemen, je ziet nu dat ruim 10 miljoen mensen een chronische aandoening hebben.

Arjen Banach: In Nederland?

Richard de Leth: In Nederland. Ja. En dat... 

Arjen Banach: Maar chronische aandoeningen, waar moet ik dan aan denken?

Richard de Leth: Ja, er zijn 106 diagnoses van chronische aandoeningen. Dus het is van astma tot auto immuunziekte tot ziekte van Crohn, darmontstekingen dus ja, allerlei eigenlijk aandoeningen waarvan de geneeskunde zegt: ‘het is niet meer oplosbaar of geneesbaar' en je bent dan afhankelijk van medicatie.

Arjen Banach: En waren die er toen ook al, toen we nog in de savanne in Afrika leefden?

Richard de Leth: Nee. Er is nog nooit een mummie gevonden met fibromyalgie of met MS of met iets anders, nee.

Arjen Banach: Dus dat hebben we onszelf eigenlijk een beetje aangedaan?

Richard de Leth: Ja, klopt. En je ziet nu dat een vrouw gemiddeld bij 42 jaar chronisch ziek wordt en de mannen op 48 jaar en dat we zo 40 jaar hebben met, nou ja, met operaties, met medicijnen en met ziekenhuisbezoeken en dat vinden we normaal maar vanuit een evolutionair perspectief en vanuit een perspectief van optimale gezondheid is dat echt compleet afwijkend.

Arjen Banach: Oké. Dus dat is duidelijk. En je laat al wat mooie dingen zien, dat we tegen natuurlijk leven, hè, ook rondom ons daglicht voorbeeld, vind ik een hele mooie, dat het heel gezond is. Maar als we het nu hebben over voeding, hoe zouden we kunnen zorgen dat we meer die natuurlijke voeding tot ons gaan nemen, waar bestaat dat uit?

Richard de Leth: Ja, voeding kun je natuurlijk opsplitsen in macronutriënten en micronutriënten. Macronutriënten zijn de eiwitten, de vetten en de koolhydraten. Micronutriënten zijn eigenlijk, zitten verpakt in de macronutriënten en dat zijn de vitamines en mineralen. En eigenlijk als je, nou, nogmaals de oermens had geen Alpro soja break, geen Fristi meer, geen Snickerboom, geen chipsstruik dus al die moderne voeding, die foute voedingskeuze, kon je daar eigenlijk niet maken. Dus je ziet eigenlijk gewoon dat als we voeding eten wat uit handen komt van de natuur, dan ben je veilig.

Arjen Banach: Ja.

Richard de Leth: En als je voeding uit handen komt van de mens, door de mens gemaakt is wat meer dan vijf ingrediënten heeft, ja, dan mag je het eigenlijk met maximale twijfel bekijken maar ook nuttigen, eten.

Arjen Banach: Ja. Dus jij bent ook niet, je moet gelijk nooit meer een zak chips opentrekken, maar doe het met mate, dat is in ieder geval wel belangrijk en zorg het... 

Richard de Leth: Het is 80/20, ik heb 80 procent oervoeding en een 20 procent nieuwetijdsvoeding dus het gaat altijd om balans.

Arjen Banach: En kan je ook iets zeggen over hoe de balans ligt bij de gemiddelde Nederlander?

Richard de Leth: Ja. Dat is precies omgekeerd.

Arjen Banach: Precies omgekeerd?

Richard de Leth: 75 procent rommel, nieuwetijdsvoeding, bewerkt voedsel en slechts 25 procent oervoeding. We eten veel te weinig groente, we eten veel te weinig fruit, we eten te weinig vis, we eten te weinig noten, zaden, we eten veel te veel bewerkte koolhydraten en gewoon veel te weinig vitale eiwitten en gezonde vetten.

Arjen Banach: En voor heel veel mensen betekent deze boodschap dan ook dat je iets moet gaan doen met je eetpatroon.

Richard de Leth: Ja.

Arjen Banach: Is dat ook voor iedereen mogelijk? Want er zijn mensen, 'Nee, ik ben zo gehecht aan dat zakje chip, aan dat patatje, aan de vrijdag, frietdag', zoals ik hem bij het intro noemde, 'Ik kan niet veranderen, dit is gewoon eenmaal hoe ik ben, laat me met rust.' Geloof jij dat iedereen dit zou kunnen veranderen?

Richard de Leth: Ja, natuurlijk. Alles kan. Alles is re-programmeerbaar totdat je dood bent. Dus dat is de positieve boodschap van deze podcast maar alleen het heeft wel te maken met dat je eigenlijk intrinsiek aangedreven moet worden om iets te veranderen. Ik vind als je meer leert hoe je lichaam werkt, hoe je geest werkt, hoe dat samenspel is, dat is zo fantastisch instrument, dat is het grootste kapitaal, het is het voertuig waar je dit leven in reist. Ja, als je daar beter van snapt wat het nodig heeft, hoe het ontstaan is in de evolutie en hoe je daar met voeding op aan kan sluiten, dan kan je met hele kleine stapjes, het veranderen van een ontbijt per week, eet maximaal drie keer per dag, hoe vaak je eet is misschien nog wel belangrijker als wat je eet, de tussendoortjes schrappen, minder vloeibare energie drinken dus frisdranken of vruchtensappen zijn eigenlijk hartstikke toxisch.

Arjen Banach: Ja.

Richard de Leth: Hè, drink gewoon water of thee of koffie dus je kan met kleine stapjes enorm veel doen en op een lange termijn een enorm groot effect hebben.

Arjen Banach: Ja. Interessant. Dat is ook een mooie teken bij jou wel, die ik nog even graag herhaal, dus de tussendoortjes zijn slecht. Volgens mij zeg je dan ook weleens dat je dan aan het ontsteken bent, toch als je eet?

Richard de Leth: Ja. Eten is ontsteken, dat betekent 70 procent van ons immuunsysteem zit in de darmen dus als je ook je handen zijn niet steriel en ook de dingen, je mes en vork of je bord of je glas, daar zitten bacteriën, daar zitten virussen op, die moeten allemaal onschadelijk gemaakt worden, gescand worden door het immuunsysteem in je spijsvertering. Dus iedere keer dat je wat, qua calorieën eet of drinkt, is het net van de auto alsof je de motor start en weer uitdoet en als je dat, nou ja, twintig keer per dag doet, logisch dat die motor eerder slijt en eerder eigenlijk signalen gaat geven en zo kun je ook kijken naar ons immuunsysteem. Als we te vaak per dag eten, ook al gaan we 50 keer per dag een slokje jus d’orange nemen of cola of koffie met suiker, dan maak dat het immuunsysteem overactief. Dat heet laaggradige ontsteking en dat is de rode loper naar alle westerse welvaartsziektes. Dus je gaat vitale tijd van de toekomst lenen en daardoor word je eerder chronisch ziek en dat is eigenlijk ook een mechanisme, ziekte is ook een biofeedbackmechanisme, iedere klacht is een signaal. Niet om je te pesten, maar om je te laten weten dat er iets uit balans is in je leefpatroon of in je eetpatroon of in je beweegpatroon of in je ontspanpatroon en zeker ook als je dan weer kijkt naar de moderne werkvloer, ja, dan plegen heel veel werknemers, maar ook leidinggevenden, HR-managers, zelfmoord in slow motion omdat de moderne werkomgeving totaal niet aansluit en dat is toch een paradox op wat ons lichaam, ook van leidinggevenden en werknemers, nodig heeft om goed te presteren op de werkvloer, maar ook richting een vitale toekomst.

Arjen Banach: Oké. Dat is nogal een statement. Maar ja, als je het zo vertelt wel eentje die je zou kunnen maken. Maar wat je ook even aanhaalt, zijn al die werkgevers. Want, gelukkig, je zegt: "Er is hoop zolang je leeft, je zou je kunnen veranderen, zou je beter voor jezelf kunnen zorgen door middel van je voeding", nu is het natuurlijk zo dat dat in een organisatie, hè, we hadden het bij de voorbespreking ook al even over, veel dikke mannen bijvoorbeeld in de en organisatie waarmee je hebt gewerkt en met overgewicht zoals je dat eigenlijk moet zeggen, en dan mag je misschien als werkgever toch ook iets verlangen van je mensen of niet? Maar hoe zou je nou als organisatie, laten we beginnen met de eerste vraag: mag je er iets van vinden als werkgever dat je personeel niet optimaal voor zichzelf zorgt?

Richard de Leth: Ja, natuurlijk mag je er iets van vinden, maar aan de andere kant wat je vindt mag je houden dus het is ook wat je ziet met overgewicht of dikke buiken, zeker in sommige beroepsgroepen met ook essentiële apparatuur of ook, ik werk veel met chirurge, die moeten ook echt vitaal zijn omdat ze enorm veel uren staan. Dus uiteindelijk is het gewoon zo dat overgewicht of te veel buikvet, visceraal buikvet maakt allerlei pro-ontstekingsstofjes en dat zorgt ervoor dat je brein minder goed functioneert qua concentratie, qua geheugen, ook hoe lekker je in je vel zit, in hoeverre je werkplezier ervaart, maar ook je bloedsuiker is instabieler, dus je hebt meer bloedsuikerschommelingen, je moet meer tussendoortjes, meer eten en drinken, je bent moeier, je slaapt minder goed, je hebt een mindere stoelgang, je hebt een minder libido dus ook minder plezier in de slaapkamer naast dat je minder functioneert op je werk, alles hangt met elkaar samen. Dat is het web van het leven en weinig experts snappen dat web meer. Maar terug naar je vraag, ja, natuurlijk gaat het om autonomie, maar ik denk als je verlangt als werkgever dat werknemers optimaal presteren, dan kan je het minste wat je kan doen is een optimale werkomgeving faciliteren waar ook een stukje vrije keuze is.

Arjen Banach: Oké. Dat is dus interessant want als je ze, je moet het eigenlijk doen door te verleiden in plaats van op te leggen?

Richard de Leth: Ja. Ik denk inderdaad zelfliefde hangt een-op-een samen met zelfzorg dus als je beter snapt wat je lichaam nodig heeft en in mijn optiek gaat dat vanuit, nou, ook vanuit werkgever of leidinggevende ook veel meer vanuit dat je een stukje faciliteert en vroeger keek men altijd in bedrijven naar ROI, return on investment en nu veel meer ook naar value on investment, als je een cultuur creëert, een bedrijfsklimaat waarin je ook allerlei secundaire voorwaarden hebt zoals een vitale bedrijfskantine of staand overleggen of wandelen tijdens de vergadering, wat wij ook doen of meditatieruimtes of gewoon het beleid hebt buiten werktijd gaan we niet appen of je werkmail open je ook niet buiten werktijd, is het belangrijk dat jullie daar ontspannen zodat jullie op het werk ook het beste kunnen geven.

Arjen Banach: Ja.

Richard de Leth: Dat gaat veel meer ook een magneet worden in de toekomst voor aantrekken van het beste personeel, ook het behoud van het beste personeel, radicaal lager ziekteverzuim, meer werkplezier en gewoon een vitaal bedrijf. Want wat heb je aan een gezond bedrijf als je lichaam failliet is?

Arjen Banach: Ja. Prachtige oneliner, wat heb je een gezond bedrijf als je lichaam failliet is? Oké, dus dat zijn al eigenlijk allemaal aspecten die jij noemt waarin je dus als werkgever eigenlijk eerst even de hand in eigen boezem moet steken in plaats van de wijzende vinger misschien naar je personeel.

Richard de Leth: Ja.

Arjen Banach: Maar eerst kijken van, hé, doen wij eigenlijk al wat goed is? Stimuleren wij het al? En pas als je dat hebt gedaan, zou je dan daar ook iets in mogen verwachten maar kun je daar ook het gesprek over voeren met elkaar als werkgever-werknemer van, hè, we zien iets gebeuren of we vinden dit belangrijk met elkaar?

Richard de Leth: Ik denk dat je, wat je nu wel steeds ziet bij bedrijven is dat het thema vitaliteit enorm actueel is.

Arjen Banach: Ja.

Richard de Leth: Zeker ook gewoon enerzijds omdat het ziekteverzuim in veel sectoren te hoog is, dat veel mensen weinig werkplezier hebben of een slechte balans werk-privé. Maar natuurlijk kun je het daarover hebben. Ik heb natuurlijk ook veel lezingen gegeven, workshop gegeven, als je mensen de juiste informatie geeft dan hebben ze in ieder geval toename van bewustzijn en dan kunnen ze eerder de juiste keuze maken, natuurlijk kun je ook een soort spelelement integreren, je ziet in heel veel bedrijven bijvoorbeeld verschillende teams met stappentellers, hè, en dat ze ook werken met prijzen, een stukje competitie, maar het is eigenlijk dubbele winst. Ik vind natuurlijk, kun je zeggen, moet je als werkgever dat bij je werknemer opleggen? Maar ik zou vanuit werknemerperspectief ook kunnen zeggen, 'Oké, ik word vitaler, ik presteer veel beter buiten mijn werk, ik ben een leukere vader, ik ben een betere partner, ik ben na al mijn rollen in het leven die verbeteren doordat ik op mijn werk eigenlijk een stukje winst heb in al mijn rollen van het leven en ik ben bijzonder dankbaar dat mijn werkgever dit faciliteert.' Maar als optie inderdaad, het moet niet te maken hebben met dwang.

Arjen Banach: Nee. Het kan eigenlijk zoals altijd aan twee kanten beginnen dan als je het hebt over de relatie werknemer-werkgever, je kan beiden die eerste stap zetten. Wat zou nou, hè, jij hebt ook met organisaties natuurlijk gewerkt waarin je vitaliteit een beetje meer centraal hebt laten staan om te zorgen dat het meer aandacht krijgt, wat zijn nu beproefde goede eerste methode om daar eens een aanzet toe te geven?

Richard de Leth: Op voedingsgebied?

Arjen Banach: Ja.

Richard de Leth: Op voedingsgebied zie je gewoon als ik kijk in de gemiddelde bedrijfskantine, dat mensen maar gewoon die daarvan nuttigen, van eten, gewoon zand in de motor gooien, is absoluut geen optimale brandstof. De meeste mensen die graven hun graf met mes en vork. Je ziet daardoor ook dat de levenskwaliteit veel minder is, maar ook over het algemeen een kort pensioen omdat het totaal niet aansluit bij de noodzaken van ons lichaam dus vitale koolhydraten, eiwitten en vetten. Dus kijk nog eens even of je iedere dag snacks aanbiedt, ik zou het niet doen, maar zorg voor gratis, bijvoorbeeld fruit, heeft een enorm positief effect. Want nogmaals een broodje kroket kan een eurootje zijn maar fruit is gratis, dat is dan toch nudging hè, je stimuleert mensen dan toch meer fruit te nuttigen. Meer waterpunten. Maar ik zou ook bijvoorbeeld als je kijkt naar echt optimale voeding, naar salades, naar soepen, naar omeletten of gewoon broodjes ei of meer kip of vis of peulvruchten of gewoon meer bladgroen, smoothies, bied smoothies gratis aan. Als je kijkt, hè, dat is, natuurlijk is een smoothie is bijvoorbeeld vitamines, mineralen, maar heel veel vezels en die vezels zijn de brandstof van de bacteriën in je darm, in je darm zitten evenveel bacteriën als cellen in je lichaam, als je goed voor die bacteriën zorgt, zorgen die bacteriën goed voor jou en er gaan vijf keer zo veel zenuwen van je darm naar je hersenen als andersom. Dus als je je darmen meer vezels geeft, dan zorg je ervoor dat je brein veel beter functioneert, ook na de lunchpauze heb je meer focus, meer concentratie, zit je lekkerder in je vel en ga je ook met een beter gevoel naar huis toe waardoor je 's avonds niet per se op de bank hoeft te ploffen. Dus wat je aanbiedt in de lunchpauze heeft een radicaal effect op de hele dag, zeg maar, van een persoon.

Arjen Banach: Wow. En je noemt net zelf al die termen, return on investment, en als we nu gratis smoothies uit gaan delen, zul je misschien wat mensen hebben die zeggen, 'En wat krijgen we er dan voor terug?' En eigenlijk ontkracht je dat hier al gelijk dat je daar niet zorgen om hoeft te maken, je werknemers worden er direct eigenlijk gelijk productiever van.

Richard de Leth: Ja. Dat is natuurlijk het grootste kapitaal, je menselijk kapitaal op de werkvloer, Harvard Business School heeft laten zien dat je voor iedere euro die je investeert in preventie gemiddeld 3,6 euro terugverdiend dus uiteindelijk moet je op de korte termijn misschien wat investeren maar op de lange termijn heb je gewoon winst op alle vlakken en nogmaals je hebt gewoon veel meer levenskwaliteit, een veel hogere productie. Ik heb bijvoorbeeld zelf nog maar een zes-urige werkdag. Ik bedoel, waarom zou ik acht uur per dag werken? Ik heb gewoon al twee uur per dag dat ik ook mijn werknemers tijd geef voor de juiste zelfzorg.

Arjen Banach: Ja. Precies. Prachtig. We gaan redelijk richting de 1.000 stappen, ik wil je nog een laatste mogelijkheid geven, Richard, want hè, we hebben het nu over die rol van werkgevers, wat is voor jou nu het belangrijkste inzicht dat we anders met die voeding om moeten gaan, wat is nog iets wat je ze mee zou willen geven?

Richard de Leth: De meeste bedrijven hebben allerlei dashboards maar, en ook leidinggevenden, een HR-manager, maar je lichaam is een ik-bv, is ook een bedrijf en wat heeft je eigen lijf nu nodig? Hè, betrek het maar op jezelf om gewoon goed te kunnen functioneren en als je daarin in eerste instantie eerst wat gaat verdiepen, maar zorg bijvoorbeeld ook voor dat je niet iedere ochtend hetzelfde ontbijt, met brood of iedere dag hetzelfde lunch, ik heb dan bijvoorbeeld de drie-dagenregel dus zorg voor drie favoriete ontbijtjes of lunches en combineer dat continu, 1-2-3, 1-2-3 dan omzeil je al het grootste voedingsprobleem en dat is eenzijdigheid en de oplossing is dus variatie. Dus we moeten veel meer variëren. We moeten veel meer kennis hebben van hoe ons lichaam werkt, ook vitaal in een organisatie, dat die radartjes eigenlijk goed vitaal op elkaar aansluiten, ja, en daarmee zorg je voor een radicale toename van werkplezier, productiviteit en afname van ziekteverzuim, maar met zijn allen uiteindelijk voor een veel betere wereld.

Arjen Banach: Prachtig. Mooi. Prachtig einde. Richard, mag ik je danken voor je inspiratie.

Richard de Leth: Jij dank voor het podium en de leuke vragen, Arjan

Arjen Banach: Zeker.

Richard de Leth: Dankjewel.

Arjen Banach: Dat waren de 1.000 stappen met Richard de Leth en hopelijk ben je net als ik geïnspireerd over hoe we beter voor onszelf kunnen gaan zorgen door anders met onze voeding om te gaan en vooral ook welke rol je daarin hebt als werkgever. Je hoeft niet te betuttelen, niet te bemoeien, maar je kan je medewerkers wel verleiden om gezondere keuzes te gaan maken. Als je hebt meegelopen, complimenten want dat is natuurlijk ook ontzettend gezond. En wil je nou meer inspiratie? Ga dan naar www.zilverenkruis.nl/zakelijk